Krysztopa: Opowieści podlaskie – O tych co przed nami – Fotoreportaż z przeszłości

Wydaje nam się czasem, że początek świata miał miejsce kiedy się narodziliśmy, lub wtedy kiedy zyskaliśmy świadomość. W najlepszym razie jesteśmy gotowi przyjąć do wiadomości, że świat istniał jeszcze za życia naszych rodziców i dziadków. Nieliczni są sobie w stanie wyobrazić uniwersum pradziadkowe. To chyba naturalne, że najprawdziwsze wydaje nam się to co sami widzieliśmy, czego sami doświadczyliśmy, reszta może być równie dobrze zmyślona.

Otóż mam dla Was nowinę. Michałowo istniało również wtedy kiedy nie było nas na świecie, a nawet wtedy kiedy na świecie nie było naszych rodziców. Po tych samych ulicach stąpali ludzie, którzy żyli własną codziennością. Nie zawsze taką jaką znamy dzisiaj (warto zauważyć, że my znamy Michałowo jako chylącą się ku upadkowi osadę, a przed wojną był to wielonarodowy i wieloreligijny, prężny ośrodek przemysłowy), nie mieli wielkich sklepów, wypasionych fur (choć nie, fury mieli;)) i telefonów komórkowych, a jednak żyli. Również przeżywali tragedie: wojna, Niemcy, Sowieci, aresztowania, wywózki, obozy koncentracyjne.

Myślicie, że to było tak dawno temu? Nic podobnego, miejsca po nich jeszcze nie wystygły.

p.s. Zdjęcia dostałem od Grześka Jankowskiego. Dzięki Grzesiek. Jest ich więcej więc jeśli się Wam spodobają będę je dalej publikował

Przedwojenna masarnia

Początki kina

Pracownicy Kasy Stefczyka

Pierwsze przedwojenne przedszkole

Bank Spółdzielczy, lata siedemdziesiąte

Skup żywca, lata siedemdziesiąte

„Towarówka” i restauracja „Niezapominajka” (to o niej jeden z nauczycieli powiedział, kiedy po latach znów została otwarta – „no, nareszcie w domu”, przychodziliśmy tu z rodzicami czasem na niedzielne obiady, jaka była taka była ale zawsze to restauracja)